برای به حداکثر رساندن محصول، تککشتی را بیشتر در گل محمدی برای گلاب گیری جستجو میکنند. با این حال، بهره وری به طور ناگهانی پس از 10-12 سال کاشت به دلیل کاهش سلامت خاک، و تنش غیرزیستی و زیستی کاهش می یابد.
که اغلب ممکن است باعث رها شدن مزارع شود. بوته های بیش از حد در مزارع قدیمی را می توان با اعمال روش های مختلف زراعی یا باغبانی احیا کرد.
برای جوان سازی مزارع بیش از حد پیر، بوته های گل محمدی ممکن است ریشه کن شده و دوباره کاشته شوند. با این وجود، این یک مرحله غیرمولد را برای حداکثر 3 سال استنباط می کند که از نظر تجاری برای خرده مالکان چالش برانگیز است.
یک راه جایگزین برای بازیابی محصول بالاتر سریعتر از کاشت جدید، جوانسازی بوته های قدیمی با هرس در سطح زمین است. در هرس سطح زمین، تمام شاخه های قدیمی در سطح زمین یا نزدیک به سطح زمین بریده می شوند.
فرض بر این است که در این نوع سیستم هرس کلیه شاخه های غیرمولد و خشک ناشی از تنش های مختلف زیستی و غیرزیستی حذف می شوند و در نتیجه شاخه های قوی جدید از طوقه یا ریشه خارج می شوند.
تلاشی برای هرس توانبخشی برای کاکائو (Theobroma cacao L.) توسط Riedel و همکاران انجام شده است. (2019). در مورد گل سرخ، مشخص نیست که آیا هرس عمیق یک روش عملی برای جوان سازی مزارع بیش از حد پیر است یا خیر.
به طور کلی عملیات هرس در طول فاز خواب در ارتفاع معینی انجام می شود تا فعالیت های فیزیولوژیکی برای اطمینان از رشد جوانه های زیر بغل اصلاح شود. در گل محمدی گلدهی درست پس از رشد جوانه زیر بغل از ساقه های هرس شده شروع می شود.
عملیات هرس همچنین برای تشویق واکنش نور، بهبود سینک های متابولیک و فشار تورگ (Calatayud et al., 2008) و تعدیل چرخه مواد مغذی انجام می شود.
عملیات هرس سنتی (که در ارتفاع 60 تا 90 سانتی متر هرس می شود) گل محمدی در فصل زمستان (در مرحله خواب) در منطقه غربی هیمالیا در هند انجام می شود.
با این حال، اطلاعات علمی در مورد احیای مزارع گل رز دمشقی بیش از حد از طریق مدیریت هرس در منطقه تپه ای معتدل معتدل وجود ندارد. این کمبود دانش علمی مانع از عملکرد گل در مزرعه قدیمی گل محمدی می شود
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.