خرمای زاهدی فراشبند یکی از قدیمی ترین میوه های کشت شده در جهان است. درختان نخل هزاران سال است که در کنار رودخانه های باستانی رشد کرده اند. این میوه در 8000 سال پیش بخشی از غذای روزانه مردم تمدن بابلی بوده است.
امروزه خرما همچنان جزء اصلی سبد غذایی مردمان خاورمیانه و شمال آفریقا است. خرما همچنین نقش مهمی در میراث فرهنگی مردم خاورمیانه دارد.
خرما میوه ای است که قرن هاست در زندگی بشر وجود داشته است.
شواهد باستان شناسی از کشت نخل خرما در مهرگرها (تمدن نوسنگی در پاکستان غربی کنونی) از حدود 7000 تا 8000 قبل از میلاد و در شرق عربستان سعودی بین 5320 و 5530 یافت می شود. محل کشت خرما در قدیم از بین النهرین تا مصر بوده است.
درخت خرما بر روی مهرهای تمدن آشوری همراه با تصاویر خدایان، مردم و حیوانات حک شده است. در سنگ نگاره هایی که به این تمدن و تمدن بابلی اختصاص دارد، درخت خرما بارها نقش نخل را بازی می کند. این نشان دهنده تقدس این میوه در تمدن های بین النهرین است.
خرما با نام علمی Phoenix dactylifera شناخته می شود. این نام به منطقه ساحلی بین اردن و دریای مدیترانه (محل فعلی فینیقی) برمی گردد.
نخل خرما به درخت ققنوس یا درخت فنیقی معروف است و نماد این تمدن بوده و روی یک سکه فنیقی دیده می شود. بر اساس شواهد باستان شناسی موجود، مشخص شده است که این تاریخ توسط فنیقی ها و مینوی ها به شمال آفریقا آورده شده است.
با گذشت زمان، تجارت خرما به آسیای جنوب غربی، شمال آفریقا و اسپانیا گسترش یافت. در سال 1765، اسپانیایی ها خرما را به مکزیک آوردند. در اوایل قرن بیستم، نخل برای اولین بار به جنوب کالیفرنیا به دلیل آب و هوای خشک و گرمسیری این منطقه معرفی شد.
نخلستان های زیادی در این ایالت به سرعت ایجاد شد و خرما به یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی منطقه تبدیل شد.
نخل گیاه دارای دو پایه است که گل های نر و ماده به طور جداگانه بر روی پایه های مختلف قرار دارند و گرده افشانی توسط حشرات انجام می شود. نخل خرما می تواند تا 70 فوت رشد کند. میوه های خرما به صورت خوشه های بزرگ در ارتفاع بیش از 70 فوتی هستند.
5-4 سال پس از کاشت درخت خرما آماده باردهی است و در سن 15-10 سالگی به باردهی کامل می رسد به طوری که هر خوشه خرما در سال حدود 80-40 کیلوگرم میوه می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.